ไม่เอาน่า...อย่าคิดมาก

เรื่องราวของนักสร้างบารมี...เธอรู้จักหมู่คณะตั้งแต่เมื่อครั้งยังเป็นศูนย์พุทธจักรปฏิบัติธรรม...ด้วยเชื่อในคำสอนของมหาปูชนียาจารย์ ทำให้เธอตัดสินใจไม่ใช้ชีวิตครองเรือน ถือศีลแปด และเข้ามาเป็นอุบาสิกา ทำงานรับใช้พระพุทธศาสนา...อุทาหรณ์ของผลแห่งบุญและบาป...คุณพ่อของเธอเป็นคนเจ้าชู้มีภรรยาหลายคน คุณยายของเธอเป็นคนใจบุญ ตักบาตรสม่ำเสมอ และจะไปถืออุโบสถศีลที่วัดเป็นประจำ...ชีวิตหลังความตายของท่านทั้งสองจะเป็นอย่างไร

หมู หมู

“ถ้าถึงเวลานั้น พ่อก็ต้องยอมรับนะว่า ชีวิตหลังความตายมีจริง และต้องไม่สงสัยอีก เมื่อถึงวันนั้น ให้นึกถึงภาพที่ลูกชาย 3 คน ที่เคยได้บวช ให้ระลึกถึงองค์พระประจำตัวที่สร้างและสลักชื่อให้พ่อ และวิธีทำสมาธิ ที่ลูกพยายามบอกพ่อเสมอ” คุณพ่อก็รับปาก….

วิชาศีลธรรม สะกิดใจ

เมื่อลูกเรียนวิชา ‘ศีลธรรม’ ในโรงเรียน ขณะที่ลูกกำลังอ่านหนังสือเรียน คำว่า ‘ปัตจัตตัง…รู้ได้เฉพาะตน’ คำนี้สะกิดใจลูกอย่างประหลาดในครั้งแรก และเคยเป็นนักบวชของศาสนาคริสต์ที่เคร่งครัดมาก

ขอเขามาได้เดี๋ยวเดียว

หลังจากที่คุณหมอได้พิสูจน์ว่าคุณปู่เสียชีวิตแล้ว อยู่ดีดี เวลาประมาณ 3 ทุ่ม คุณปู่ก็ฟื้นขึ้นมา แล้วพูดกับพ่อของลูกว่า....

เธอ...ต้องอดทน

เรื่องของคนสู้ชีวิต...เธอเกิดมาในครอบครัวชาวจีน เป็นลูกสาวคนโต ต้องช่วยทำงานบ้านตั้งแต่เด็กๆ ไม่มีโอกาสได้เรียนหนังสือ ตามความเชื่อของชาวจีนที่ว่า ลูกสาวจะต้องคอยช่วยพ่อ-แม่ทำงาน พอโตขึ้นก็ถูกบังคับให้แต่งงานแบบคลุมถุงชน...เธอและสามีต้องอดทนต่อสู้ชีวิต โดยไม่เคยยอมแพ้ต่อโชคชะตา...มาร่วมกันศึกษาชีวิตของเธอในแบบของโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

เพื่อนกันไม่มีวันหยุด

อีกทั้งแม่ของลูกเองและแม่ของเพื่อนกัลยาณมิตรยัง เคยจำผิดอีกด้วยว่าเพื่อนของลูกเป็นตัวลูกเอง เพื่อนคนนี้ได้ช่วยเหลือเกื้อกูลลูกมาโดยตลอดในทุกๆเรื่อง โดยเฉพาะในยามที่ลูกทุกข์ยากลำบากในชีวิตก็คอยอยู่เคียงข้างให้กำลังใจอยู่ เสมอ ชักชวนกันทำความดี ทำบุญร่วมกันเป็นประจำเสมอมา

ไม่ได้ตั้งใจ(ผิว)ดำ

เกือบจะพลาดขบวน เพราะนั่งธรรมะไม่สม่ำเสมอ

เสียงวิญญาณจากโทรศัพท์

วันหนึ่ง มีผู้หญิงคนหนึ่งโทรศัพท์มา ขอ พูดกับคุณน้าของลูก น้องชายของลูกตอบว่า คุณน้าตายไปหนึ่งปีแล้ว หญิงคนนั้นถามว่า “เป็นไปได้อย่างไร ก็คุยกันอยู่ทุกคืนมาเป็นเดือนแล้ว”

รักเกินตัดใจ

พ่อมีภรรยาอยู่ก่อนแล้ว หวังจะให้แม่เล็กเลิก แต่แม่เล็กก็ไม่เลิก ก็เลยต้องอยู่กันอย่างนั้น เพราะว่ารักเกินตัดใจได้ จนพ่อมีลูกสาวกับแม่เล็ก 1 คน แล้วพ่อก็หอบภรรยาทั้งสองและลูกสาวกลับมาอยู่ที่ จ.เลย มาอยู่ที่บ้านหลังเดียวกัน ชาวบ้านแถวจึงขนานนามพ่อว่า “ศรีสองรัก”

พอนอนหลับ เขาก็บังคับทันที, เขาเป็นใคร

พอนอนหลับก็มีชายตัวสูงใหญ่ ดำสนิท เสียงมีอำนาจ น่ากลัวมาก มาสั่งเชิงบังคับว่าให้ลูกเลิกนั่งสมาธิ เขาได้ทำร้ายลูกสารพัด จนลูกรู้สึกเหมือนมีใครเอาเข็มมาทิ่มแทงตามตัว และยังบอกลูกอีกว่า “ลูกยังไปไหนไม่ได้ ต้องอยู่ช่วยพวกเขาก่อน ”