จดหมายจากน้องสิงโต

น้องสิงโตกับน้องมังกร คุณพ่อจ้อน คุณแม่เดือน รวบรวมเงินค่าขนมทั้งหมด มาถวายบูชาธรรมหลวงพ่อ ได้ทองคำ 2 บาท เพื่อหล่อหลวงปู่ครับ

จดหมายจากพุทธบุตรกองพลแสนรูป

จากชายหนุ่มผู้ใช้ชีวิตวนเวียนอยู่กับอบายมุข...ยกระดับชีวิตเป็นพุทธบุตร ผู้เป็นเนื้อนาบุญของชาวโลก เพื่อฟื้นฟูพระพุทธศาสนา เพื่อทำวัดร้างให้เป็นวัดรุ่ง

จดหมายจากใจพระพี่เลี้ยงรุ่นกองพลแสนรูป

กระผมคิดว่าการเดินธุดงค์เป็นกิจกรรมที่พระจะได้เข้าถึงชุมชนทุกระดับชั้น การที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อให้ลูกๆพระธรรมทายาททุกรูปได้เดินธุดงค์ ถือว่าเป็นการตัดสินใจที่เยี่ยมยอดมากเลยครับ เพราะถ้าเราบวชแล้วอยู่แต่ในวัด เราก็จะเข้าไม่ถึงชุมชน เข้าไม่ถึงชาวบ้าน บางทีบวชจบโครงการแล้วชาวบ้านยังไม่รู้เลยครับ แต่พอเรามาธุดงค์บรรดาชาวบ้านต่างก็จะได้รับรู้ ผู้ใหญ่บ้าน กำนัน ก็จะตื่นตัวไปตามๆกัน

จดหมายจากน้องตงตง

ตงตงแม้จะบวชในโครงการ 7,000 รูป 7,000 ตำบลไม่ได้ เพราะตงตง มีอายุเพียง 8 ขวบเศษ แต่ก็ไม่ยอมตกบุญในครั้งนี้ครับ ตงตงจึงออกไปเชิญชวนคนบวช พร้อมกับ คุณป้า คุณน้า คุณอาและน้องเหมย ซึ่งมีอายุ 5 ขวบ น้องสาว ของตงตง เองครับ

จดหมายจากโฮเวิร์ด ลูกพระธัมฯ

เมื่อถึงคราวที่ไอวี่และผม จะต้องเดินทางกลับไปฮ่องกง ถึงเวลาที่จะต้องกล่าวคำอำลา เซย์ กู๊ด บาย (Say Good-Bye) กับโจฮันเนสเบิร์ก เมดดิเทชั่น เซนเตอร์ (Johannesburg Meditation Centre) หลวงพ่อครับ คำว่า Good Bye เป็นคำที่ทำให้เรารู้สึกถึงการพลัดพรากจากสิ่งที่เรารัก ผมจึงคิดว่า เราน่าจะเปลี่ยนวิธีร่ำลาเสียใหม่ ด้วยความเบิกบาน

จดหมายจากครูชายแดนภาคใต้

ลูกชื่อ พนมมาศ ผลแรก เป็นครูโรงเรียนเทศบาล 6 (ถนนโคกเคียน) สังกัดเทศบาลเมืองนราธิวาส อ.เมือง จ.นราธิวาส ลูกเป็นครู มีภูมิลำเนาอยู่ในจังหวัดนราธิวาส ปฏิบัติหน้าที่ครูมากว่า 20 ปี จากการปฏิบัติหน้าที่หลายองค์กร ไม่ว่าจะเป็นครูโรงเรียนเอกชน หรือ การใช้ชีวิตผูกพันกับนักเรียนชนบท ในโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลาม (โรงเรียนปอเนาะ) และปัจจุบันปฏิบัติหน้าที่ครูในสังกัดสำนักการศึกษาเทศบาลเมืองนราธิวาส รู้และเข้าใจวิถีชีวิต วัฒนธรรม ประเพณีของประชาชน 3 จังหวัดชายแดนใต้ดียิ่งนัก ที่ผ่านมาเคยอยู่อย่างอบอุ่น มีความเข้าใจ ช่วยเหลือเกื้อกูลไม่ว่าจะเป็นพุทธ หรือ มุสลิม แต่พอเหตุการณ์ต่างๆเกิดขึ้น ความรู้สึกหวาดกลัว กังวลใจ กับสถานการณ์เหล่านั้นก็มากขึ้น คิดว่าสักวันหนึ่ง ครูผู้โชคร้ายคนนั้น ก็คงเป็นเรา เพราะเพื่อนเราหลายคนก็จากเราไปด้วยเหตุการณ์ร้ายเหล่านั้น ถ้าเป็นเราจะทำอย่างไร ได้แต่ปลอบและให้กำลังใจตนเอง ถ้าอะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด คงเป็นเวรกรรมของเรา แต่สิ่งหนึ่งที่ย้ำกับตนเองตลอดเวลาว่า ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็จะไม่ขอย้ายไปจากที่นี่ เพราะที่นี่ก็คือบ้านเกิดเมืองนอนของเรา บรรพบุรุษของเราอยู่ที่นี่ ถ้าจะต้องตายก็ขอให้ผืนแผ่นดินตรงนี้ได้กลบหน้าเรา

จดหมายจากครูชายแดนใต้ บ้านปอเน๊าะ

ลูก ธิดา วรรณลักษณ์ ผู้อำนวยการโรงเรียนบ้านปอเน๊าะ ตำบล ปลุรู อำเภอสุไหงปาดี จังหวัดนราธิวาส หลวงพ่อเจ้าคะ ตอนนี้ลูกอยู่ที่บ้านที่จังหวัดนราธิวาส ร่วมทุกข์ ร่วมสุข กับเพื่อนๆครู 4 จังหวัดชายแดนใต้ เมื่อวันที่ 16 มกราคม ที่ทางราชการกำหนดให้เป็นวันครูแห่งชาติมาถึง ภาพที่ปรากฏชัดในความทรงจำของลูกนอกจากพ่อ แม่ ผู้ให้กำเนิดและครูบาอาจารย์ ผู้ประสิทธิ์ ประสาทวิชาความรู้ , ภาพๆหนึ่งที่ปรากฏชัดเจน ณ กลางใจของลูก คือ ภาพของพระเดชพระคุณหลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่ ผู้เป็นคุณครูที่ยิ่งใหญ่ในดวงใจของพวกเราคุณครูผู้ให้แสงสว่าง ใน 4 จังหวัดชายแดนภาคใต้

จดหมายจากอะซูซ่า

ในวันสงกรานต์ปีนี้ ทีมงานลูกพระธัมฯสหรัฐอเมริกาก็มีความตั้งใจ อยากจัดงานตักบาตรรวมพุทธบุตรทั่วทั้งอเมริกา โดยการปิดถนนฮอลลีวูด ย่านไทยทาวน์ กราบขอบุญบารมีพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ให้การจัดงานตักบาตรครั้งนี้สำเร็จเป็นอัศจรรย์ด้วยเจ้าค่ะ

จดหมายจากคุณครูไอโกะ

เช้าวันรุ่งขึ้น วันที่น่าตื่นเต้นที่สุดก็มาถึงค่ะ ระหว่างหนูได้เดินเวียนประทักษิณรอบโบสถ์ ได้มีละอองน้ำบางๆตกลงมาตลอด เหมือนกับนางฟ้าโปรยน้ำมนต์ลงมาให้หนูเลยค่ะ หนูได้นำสาธุชนกล่าวสวดมนต์ คำกล่าวกฐินในโบสถ์ และหนูตั้งใจนั่งสมาธิด้วยค่ะ งานนี้หนูปลื้มมากค่ะ หนูอยากเชิญชวนพี่น้องทุกท่าน มาร่วมเป็นประธานกฐินกันให้มากๆเลยนะคะ จะได้มีบุญมากๆค่ะ

จดหมายพระธรรมทายาท 2

ตอนนี้ ทั่วโลกกำลังรอคอยความหวังจากวัดพระธรรมกาย ในการผลิตบุคลากร คือ พระภิกษุ ออกไปเผยแผ่ในต่างแดน เพื่อแนะนำให้พวกเขาได้รู้ว่า อะไรคือความสุขที่แท้จริง ดังนั้น กระผมจึงขอเชิญชวนญาติโยมผู้มีบุญทุกท่าน มาร่วมกันสถาปนา ศูนย์ฝึกอบรมธรรมทายาทเขาแก้วเสด็จ โดยมีคุณครูไม่ใหญ่เป็นประธาน อย่าพลาดบุญนี้เป็นอันขาด ถ้าพลาดแล้วจะบอกว่า เสียดายจัง